Knjige i bh. autori u 2024: Izdvojili smo neke od nagrađenih i najčitanijih

Iako je našu književnost ozbiljno uzdrmao prošlogodišnji odnos prema Nacionalnoj i univerzitetskoj biblioteci, autori su iznova dokazali kvalitet bosanskohercegovačke pisane riječi. Izdvajamo neke od nagrađenih, a i najčitanijih naslova.

Namik Kabil je kupio i žiri i publiku time što je čačkao po onom što nas najviše mori – osjećaju pripadanja. I prostornog, i vremenskog, i nacionalnog... Najteže je smjestiti samog sebe. I zbog toga, roman nosi naziv “Beskućnik” i nagradu Predrag Matvejević.

“Činjenica da je nagrada pripala beskućniku, a koji je knjiga o bosanskoj musimanskoj porodici i njenim privatnim dramama koje su uzrokovane etničkim porijeklom, govori mi zaista ima smisla s onim za šta se zalagao Predrag Matvejević i šta je predstavljao i danas šta predstavlja. To je istinski kozmopolitizam i hrabri, otvoreni duh”, istakao je Kabil.

A Goran Samardžić osvojio je žiri šarmom sačinjenim od gole iskrenosti, granične vulgarnosti i životnosti onog prepričanog. “Grobar pasa” je dobitnik VBZove nagrade za najbolji roman, a njega karakteriše seciranje vlastitih tuga. Analiza svih grešaka i pobjeda Goranovog života počinje kada njegovog jazavičara Blekija udari automobil. A to čak nije ni prvi pas koji mu je umro.

“Psi su metafora za propale brakove, kao što to doslovno piše u dijalozima junaka u knjizi. Kad se tragedija sprema, ona se dugo sprema i pukne na koncu, taj konac su bili psi”, kaže Samardžić.

Definitivni favorit publike po čitanosti, čak i u regiji, dokaz je da nam je nostalgija glavna karakterna odrednica. Knjiga “Pamtim to kao da je bilo danas” je biografija benda koji je aktivan i slušan i nakon četiri decenije. Postali su klasik jer su srčani hroničari našeg iskustva. Voljeli smo život o kojem su pjevali. I voljeli smo sebe u njihovim pjesmama.

“Ova knjiga nastaje u želji da se obilježi jedno vrijeme, posebno osamdesete, ali i da se naglasi priča o Zabranjenom pušenju kao originalnoj sarajevskoj grupi koja je opjevala desetine mjesta i toponima ovog grada koje ljudi vole i vrijeme je bilo da se pojavi neka knjiga koja govori o jednom velikom pjesniku Sarajeva”, ističe autor Boro Kontić.

Neki od novih naslova poznatih pisaca su i “Previše mi to, osam djevojčica” Darka Cvijetića, “Cimetna pisma, dijamantna stvorenja” Faruka Šehića, “Bejturan i ruža” Aleksandra Hemona, te “Pariški maraton” Damira Uzunovića. I upravo Damir u toj knjizi piše da su mu oduvijek bile draže knjižare od biblioteka. Jer, biblioteke imaju mnogo više mrtivh, a knjižare živih i aktivnih. Obiđite neku našu – i vidite kako smo živi u zavidnoj mjeri.

federalna.ba