In memoriam – Nađa Mehmedbašić
Napustila nas je Nađa Mehmedbašić.
Novinarka i autorica izvrsnih dokumentarnih filmova. Rođena u Sarajevu, krajem tridesetih godina prošlog stoljeća, odrasla u starom dijelu Sarajeva, u današnjoj ulici Pehlivanuša, Nađa Mehmedbašić, završila je studij prava. No, od 1965.godine njena su jedina profesionalna ljubav bili – prvo radio, a potom televizija. Na svojim novinarskim počecima istakla se kao vrsna autorica novinarske reportaže. Neumorno je tragala za pričama, ljudima, naročito ženama. U arhivu Javnog servisa BiH, sačuvane su njene tri reportaže iz 1967, 69 i 1970.godine. Tople su to priče o pravima žena, njihovim sudbinama, životima ... Njena reportaža „Tiha luka“ nagrađena je na festivalu radija i televizije.
Nakon medija radija, Nađa Mehmedbašić posvećuje se snimanju dokumentarnih filmova za Televiziju Sarajevo. Veliki je spektar tema kojima se bavila, ali su to ponajviše bile teme iz ekologije i humanosti. Na međunarodnim festivalima filmovi Nađe Mehmedbašić redovito su osvajali nagrade. Film „Una jedina“ dobitnik je prve nagrade na Festivalu ekološkog filma u Ostravi; Film „Prozor na kraju svijeta“ dobio je prvu nagradu na Festivalu Premois Ondas u Barseloni, a za TV-film „Ubi nas razvoj“ Nađa Mehmedbašić nagrađena je sa 4 svjetske nagrade, među kojima se izdvaja Nagrada „Zlatni muflon“ u Nikoziji. Za tv-seriju „Vrijeme prošlo-vrijeme sadašnje“ u produkciji TV Sarajevo, Nađa Mehmedbašić je napisala scenarij, a seriju je režirala Vesna Marić.
U toku rata u našoj zemlji, Nađa Mehmedbašić ostala je u svom rodnom Sarajevu i bila angažirana, i kao humanista i kao autorica. Film „Sarajevski spomenar“, nastao u toku rata i premijerno prikazan u sarajevskom kinu „Tesla“ i dobitnik je nagrade UNICEF-a „Prix Japon“.
Nađa Mehmedbašić je u toku rata osnovala i lutkarsko pozorište „Sunčana strana“ za koje je sama pisala tekstove i songove, a predstave su izvođene u podrumima, haustorima, bolnicama za djecu. Jedan od važnih projekata Nađe Mehmedbašić, tokom rata bilo je i pokretanje i objavljivanje časopisa „Prijatelj“, uz pomoć org Crvenog križa. Nađa Mehmedbašić snimila je i film „Nedostajalo nam je srce“, na osnovu dnevnika jednog Židova, istinsku ratnu ljubavnu priču.
Nakon rata, Nađa Mehmedbašić nastavlja još predanije i posvećenije snimati dokumentarne filmove. Na Festivalu u Krakovu dobija Specijalnu nagradu žirija za film o životu izbjeglica „Ponovi svoje ime“, a film „Okućnica duše“ uvršten je među deset najboljih ostvarenja na Festivalu u Berlinu, dok je film „Dobri duh Starog Mosta“ almanah je ljubavi građana Mostara. Nađa Mehmedbašić autorica je filma „Životna uloga“ o glumcu Nerminu Tuliću, koji je premijerno prikazan na Sarajevo Film Festivalu, 2012.godine; takođe, Nađa Mehmedbašić napravila je film i o našoj džudistikinji Larisi Cerić.
Za svoj sveukupni angažman, 2005.godine naša Nađa bila je jedna od sedam žena iz naše zemlje koje su kandidirane za Nobelovu nagradu za mir, a naredne godine biografija Nađe Mehmedbašić zabilježena je u knjizi „Hiljadu žena mira“.
Mnogo nam je ostavila Nađa Mehmedbašić.
Mnogo nas je zadužila.
Počivala u miru.
Insert iz reportaže „Tiha luka“ Nađe Mehmedbašić, u produkciji Radija Sarajevo, 1970.godine, o životu glumice Elke Macol-Petrović u jednom staračkom domu u Sarajevu.
Inserti iz filmova – „Sarajevski spomenar“ i „Dobri duh Starog Mosta“
Foto – wikipeacewoman.org
Priredila – Selma Dizdar