Hanan al-Šejh – Zehrina priča, druga epizoda

Hanan al-Šejh /1945./ libanonska je novinarka i rediteljica. Odrasla je u tradicionalnoj muslimanskoj porodici u Bejrutu. U djetinjstvu i adolescenciji bila je pod strogim nadzorom oca i brata. Pohađala je  školu „El Mila“ za mlade muslimanke i školu „Ahlija“, gdje je stekla tradicionalnu naobrazbu. Na Američkom ženskom koledžu u Kairu, Egipat, diplomirala je 1966.godine. Za libanske novine „El Nahar“, u Bejrutu, radila je do 1975.godine, a pred početak libanskog građanskog rata odlazi u Saudijsku Arabiju.

U svojim djelima Hanan al-Šejh piše o ulozi žena u tradicionalnim društvenim strukturama arapskog Bliskog istoka.  Njena djela dovode u pitanje samu tradiciju, poslušnost, kontrolu, seksualnost i uopće položaj i život žene u arapsko-muslimanskom svijetu.  Zbog eksplicitnih opisa scena seksa i erotike, koje su ustvari direktno protiv društvenih i moralnih normi svijeta u kojem je odrastala, djela Hanan al-Šejh su zabranjivana na Bliskom istoku. Posebno je bila zabranjena njena knjiga „Zehrina priča“ u kojoj se govori i o abortusu, razvodu, promiskuitetu ... te knjiga „Žene pijeska i mira“ koja sadrži scene lezbejskog odnosa dvije glavne junakinje.

Osim što je pisala o životu i patnjama arapskih žena, te književne socijalne kritike, Hanan al-Šejh pisala je i o libanskom građanskom ratu.  Prvu knjigu objavila je 1970.godine („Samoubistvo mrvog čovjeka“), a pet godina kasnije i drugu („Đavolji konj“). Uslijedila su djela „Zehrina priča“, „Miris gazele“, „Pošta iz Bejruta“, „Sklanjam sunce sa krovova“, „Vjenčani list“, „Dvije žene na obali mora“, „Djevice Londonistana“, „London je to, dragi moj“, „Moja priča je duga priča“... a, 2009.godine objavila je memoare svoje majke „Skakavac i ptica“. Hanan el Šejh živi u Londonu.

 **

U romanu „Zehrina priča“ Hanan al-Šejh pripovijeda o Zehri, djevojci/ženi koja iz Bejruta, Liban, dolazi na afričko tlo kod dajidže Hašima u nadi da će zaboraviti prošlost, zabrane, očeve batine, Malika, rat, abortuse ...

„Koliko dana je prošlo? Koliko noći? Ne znam. Jer vrijeme me je izdalo. Iznevjerila me je Afrika . . . „  - kaže Zehra.  Utjehu i jedinu sigurnost osjeća kad se zatvara u kupatilo, kad je sama, kad bjesomučno istiska bubuljice po licu kojih je sve više, više ... U Madžidu nazire nadu, nazire budućnost ... Ali, činjenica da nije nevina ušla u brak Madžid doživljava kao izdaju, sramotu ... I Zehra ponovo upada u vrtlog laži, šutnje, depresije ...

**

Prevod – Esad Duraković

Igraju – Belma Lizde Kurt, Admir Glamočak, Robert Krajinović i Sead Bejtović

Majstor tona – Mirsad Tukić

Dramatizacija i režija – Dubravka Zrnčić – Kulenović

Urednica – Vesna Ljubić

Produkcija – Dokumentarno-dramski program Radija Federacije BiH

Foto -  www.shop.knjizara-mi.com