Da li je književni prevodilac umjetnik?

Pozicioniranje književnog prevodioca u odnosu na književno djelo: da li je književno prevodilaštvo umjetnost ili samo zanat?

Kakva je misija prevodioca: samo posrednička ili i kreativna? Koja je mjera njegove kreativnosti?

Ovo su samo neka od pitanja koja, od 4. do 9. aprila u Sarajevu, postavlja  serija prevodilačkih susreta kroz radionice književnog prevođenja, predavanja i druge aktivnosti. Gosti predavači istaknuti su književni prevodioci i univerzitetski profesori iz Belgije, Italije i Srbije: Françoise Wuilmart, Daniele Petruccioli, Guiseppe Girimonti Greco i Vladimir Pavlović koji , izmedju ostalog kaže :

 " Mjera zanatskog u književnom prevodu je udio racionalnog u prevodilačkom poduhvatu, dok je mjera umetničkog udeo iracionalnog. Racionalno i iracionalno moraju biti u ravnoteži, u protivnom imamo ili „tehnički“ savršen prevod ali koji ne obezbjeđuje umjetnički doživljaj, ili pak sasvim novu umjetničku tvorevinu inspirisanu izvornikom, a ne prevod.

Novi mediji doneli su i nove vidove književnog prevođenja, posebno onih u svrhu sinhronizacije i titlovanja filmova i televizijskih programa.  Prevod za potrebe sinhronizacije – najbliži klasičnom književnom prevodu.  Titlovi – ne prevod, vec informacija o filmskom tekstu.

 Pošto su informativni mediji, prije svega televizija i Internet, preuzeli od književnosti saznajnu dimenziju, misija književnog prevodioca se usmjerila u pravcu zbližavanja raznorodnih aktivnosti duha: nauke, filozofije, tehnike, koje, naročito u postmodernističkoj književnosti, postaju sastavni dio književnog dela.

Ono što književnog prevodioca odvaja od prevodioca vanknjiževnih tekstova nije samo razlika u honorarima, redovno u korist ovog potonjeg koji za istu količinu prevedenog teksta može zaraditi i nekoliko desetina puta više od svog kolege zaljubljenika u književnost, već u prvom redu aktivan stvaralački stav u odnosu na izvorno književno delo.

Da li je u tom slučaju prevodilac umjetnik? "

Za Federalni radio govori  Vladimir Pavlović, sudski, književni i konferencijski prevodilac, lektor na filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu i na Filološko-umetničkom fakultetu Univerziteta u Kragujevcu, u penziji. Profesorat na Francuskoj Alijansi u Parizu, free-lance simultani prevodilac na Međunarodnom krivičnom sudu za bivšu Jugoslaviju u Hagu, osnivač i suvlasnik prevodilačke škole MULTILINGUA u Beogradu. Dobitnik brojnih nagrada i priznanja, te ordena Legije časti. Objavio mnoštvo prevoda književnih djela, naučnih radova i stručnih tekstova.